উভতি অহাৰ অপেক্ষাত ৰৈ আছো মই

তোমাৰ হাতত মই
আৰু মোৰ হাতত তুমি ধৰি
শিকিছিলো সংগ্ৰামৰ কুঁহিপাঠ।
মোৰ প্ৰতিটো খোজত
খোজ মিলাই
ছাঁ হৈ আছিলা,
সুখ, দুখ, যন্ত্ৰণা, বেদনাৰ পৃথিৱীত।
দুয়োয়ে আঁকিছিলো একেলগে এখন ছবি,
আলোকৰ যাত্ৰালৈ......।
মই আগে আগে
কিন্তু তুমি কোৱা পথেৰে....

যদিও জানিছিলো কাইটিয়া পথ

তিক্ততাৰ কথা।
একেলগে বহু দূৰলৈ
যোৱাৰ কথা আছিল,
পোহৰ বিলাসী 

স্বপ্নাতুৰ
মুক্তি প্ৰয়াসী 

হৃদয়ৰ আহ্বানত।

তুমি আৰু মই......
একেলগে......
আছিলো,
থকাৰ কথাও আছিল।

কিন্তু আগলৈ তুমি মোৰ লগত যাবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলা,
এতিয়া
তোমাৰ সুখময় উভতনি যাত্ৰা....
আৰু মোৰ অকলশৰীয়া মৰুময় পথৰ সহযাত্ৰী পথৰ কাইট।


কাৰণ মই আজি অকলশৰীয়া,
যদিও কথা আছিল 

কোনো কালে যাত্ৰ নকৰো অকলশৰে....
---------------
---------------
ʼʼগাইৰিল মাগদুৱে আলাইহিম
ওৱা লা দুৱাল্লামিন।ʼʼ