ডিটেনশ্বন কেম্প
তোমাক পেটত লৈ মহিলাজনীয়ে
লাজে-ভয়ে খোজ কাঢ়িছিল মানুহৰ মাজত
তোমাক জন্ম দিয়াৰ বাবে এজন পুৰুষে
ঔৰসত জমা কৰিছিল শক্তি
তুমি সূৰ্যৰ মুখ দেখি কান্দিছিলা
তেওঁলোকে হাঁহিছিল৷
তুমি খোজকাঢ়িব শিকিছিলা
কথা ক’বলৈ শিকিছিলা
আৰু গান গাইছিলা ফাগুণ-বসন্তৰ৷
তুমি সপোন দেখিছিলা নাগৰিকৰ দৰে
তোমাক পেটত লৈ মহিলাজনীয়ে
লাজে-ভয়ে খোজ কাঢ়িছিল মানুহৰ মাজত
তোমাক জন্ম দিয়াৰ বাবে এজন পুৰুষে
ঔৰসত জমা কৰিছিল শক্তি
তুমি সূৰ্যৰ মুখ দেখি কান্দিছিলা
তেওঁলোকে হাঁহিছিল৷
তুমি খোজকাঢ়িব শিকিছিলা
কথা ক’বলৈ শিকিছিলা
আৰু গান গাইছিলা ফাগুণ-বসন্তৰ৷
অন্ন, বস্ত্ৰ, বাসস্থানৰ৷
তোমাৰ অপেক্ষাত যেতিয়া ৰৈ আছিল
এন্ধাৰ কোঠালি এটা
এদিন তুমি নজনাকৈয়ে
হেৰুৱাই পেলাইছিলা তোমাৰ ঠিকনা৷
তেওঁলোকৰ লগত তোমাৰ তেজৰ কোনো পাৰ্থক্য নাছিল
কিন্তু তেওঁলোকে আকাশখন ভাল পায়
তেওঁলোকে খবৰ ৰাখিব পাৰে শৰৎ, হেমন্ত, শীত আৰু বসন্তৰ৷
তোমাৰ লগত যে চকুলোৰ নদী বোৱায় ‘লতিফ চাচা’
তেওঁৰ পুত্ৰয়ো গান গাব শিকিছে
জাতীয় সংগীত গাই পুৰষ্কাৰ বুটলিছে তেওঁৰ নাতিনীয়ে
‘খালেক’ৰ কণমানিজনীয়ে খোজ কাঢ়িব শিকিছে
ফুটা-নুফুটা মাতেৰে
‘দেউতা’ বুলি মাতিবলৈ
তেওঁলোক যে আজি কাষত নাই
কাৰণ তোমাৰ দৰে
তেওঁলোকৰো ঠিকনা এতিয়া ‘ডিটেনশ্বন কেম্প’৷
সপোন কুঁৱৰীৰ মায়াবী চকুত
তুমি হেৰুৱাব খুজিছিলা মতলীয়া বসন্ত . . .
তোমাৰ হেঁপাহৰ নাওখনি বাই যোৱাৰ কথা আছিল
লুইতৰ বুকুৰে আলোকৰ যাত্ৰালৈ
তোমাৰ বীৰ্যই নাম পোৱাৰ সপোন আছিল তোমাৰ
কিন্তু সেইবোৰ বিষাক্ত বতাহে হানি-খুচি হত্যা কৰিলে
দিনৰ পোহৰত, সকলোৰে সন্মুখত৷
তোমাৰ অপেক্ষাত যেতিয়া ৰৈ আছিল
এন্ধাৰ কোঠালি এটা
এদিন তুমি নজনাকৈয়ে
হেৰুৱাই পেলাইছিলা তোমাৰ ঠিকনা৷
তেওঁলোকৰ লগত তোমাৰ তেজৰ কোনো পাৰ্থক্য নাছিল
কিন্তু তেওঁলোকে আকাশখন ভাল পায়
তেওঁলোকে খবৰ ৰাখিব পাৰে শৰৎ, হেমন্ত, শীত আৰু বসন্তৰ৷
তোমাৰ লগত যে চকুলোৰ নদী বোৱায় ‘লতিফ চাচা’
তেওঁৰ পুত্ৰয়ো গান গাব শিকিছে
জাতীয় সংগীত গাই পুৰষ্কাৰ বুটলিছে তেওঁৰ নাতিনীয়ে
‘খালেক’ৰ কণমানিজনীয়ে খোজ কাঢ়িব শিকিছে
ফুটা-নুফুটা মাতেৰে
‘দেউতা’ বুলি মাতিবলৈ
তেওঁলোক যে আজি কাষত নাই
কাৰণ তোমাৰ দৰে
তেওঁলোকৰো ঠিকনা এতিয়া ‘ডিটেনশ্বন কেম্প’৷
===================================
ডিটেনশ্বন কেম্প
তোমাৰে পেটে নিয়া বেটিয়ে
লজ্জা-ডৰে আ্যইটা গেতো মানুষেৰ ভিৰে
তোমাৰে জন্ম দিয়াৰ জনতে একজন পুৰুষে
জমা কৰছাল শক্তি ঔৰসে
তুমি সূৰ্যৰ মুখ দেইখা কান্দিছিলা
অৰা হাঁসছিলো৷
তুমি আ্যইটা যাৱা শিকছিলা
কথা কওৱা শিকছিলা
আৰ গাণ গাইছিলা ফাল্গুন-বসন্তেৰ৷
তুমি সপ্ন দেখছিলা নাগৰিকেৰ মতই
জমা কৰছাল শক্তি ঔৰসে
তুমি সূৰ্যৰ মুখ দেইখা কান্দিছিলা
অৰা হাঁসছিলো৷
তুমি আ্যইটা যাৱা শিকছিলা
কথা কওৱা শিকছিলা
আৰ গাণ গাইছিলা ফাল্গুন-বসন্তেৰ৷
অন্ন, বস্ত্ৰ আৰ বাসস্থানেৰ৷
তোমাৰ অপেক্ষায় যেসুম ৰৈয়া আছাল
আন্ধাৰ ঘৰ একটা
একদিন তোমাৰ অজ্ঞাতেই
হাৰাইয়া ফালাইছিলা তোমাৰ ঠিকানা৷
সপ্নেৰ ৰাণীৰ মায়াবী চখে
তুমি হাৰাবাৰ চাইছিলা পাগলা বসন্তে . . .
তোমাৰ আদৰেৰ নাওডা বাইয়া যাৱাৰ কথা আছিলো
লুইতেৰ বুক দিয়া আলোৰ দেশে
তোমাৰ বীৰ্যই নাম পাৱাৰ সপ্ন আছাল তোমাৰ
কিন্তু সেইন্না বিষাক্ত বাতাহে হাইনা-খুইচা হত্যা কৰলো
দিনেৰ পোহৰে, সব্বেৰ সামনে৷
তোমাৰ অপেক্ষায় যেসুম ৰৈয়া আছাল
আন্ধাৰ ঘৰ একটা
একদিন তোমাৰ অজ্ঞাতেই
হাৰাইয়া ফালাইছিলা তোমাৰ ঠিকানা৷
অগৰ লগে তোমাৰ ৰক্তৰ কোনো পাৰ্থক্য আছিলনা
কিন্তু অৰা আকাশৰে ভালো পায়
অৰা খবৰ ৰাখে শৰৎ, হেমন্ত, শীত আৰু বসন্তেৰ৷
তোমাৰ লগে যে কাইন্দা নদী বাসায় ‘লতিফ চাচা’
উনাৰ পুলায়ো গাণ গাৱা শিকছে
জাতীয় সংগীত গাইয়া পুৰষ্কাৰো পাইছে তাৰ নাতিনে
‘খালেকে’ৰ বাচ্চাও হাইটা যাৱা শিকছে
ফুটা-নাফুটা কইৰা
‘বাবা’ বুইলা ডাক দিয়াৰ জনতে
অৰা যে আইচকা বুগলে নাই
কাৰণ তোমাৰ মতন
অগৰেও ঠিকানা এহন ‘ডিটেনশ্বন কেম্প’৷
কিন্তু অৰা আকাশৰে ভালো পায়
অৰা খবৰ ৰাখে শৰৎ, হেমন্ত, শীত আৰু বসন্তেৰ৷
তোমাৰ লগে যে কাইন্দা নদী বাসায় ‘লতিফ চাচা’
উনাৰ পুলায়ো গাণ গাৱা শিকছে
জাতীয় সংগীত গাইয়া পুৰষ্কাৰো পাইছে তাৰ নাতিনে
‘খালেকে’ৰ বাচ্চাও হাইটা যাৱা শিকছে
ফুটা-নাফুটা কইৰা
‘বাবা’ বুইলা ডাক দিয়াৰ জনতে
অৰা যে আইচকা বুগলে নাই
কাৰণ তোমাৰ মতন
অগৰেও ঠিকানা এহন ‘ডিটেনশ্বন কেম্প’৷
0 comments:
Post a Comment