"এন্ধাৰে মাতিছে বুকুৰ মাজলৈ"

 মই মোৰ মাজত জীয়াই থাকিম আজি মুক্ত¸ স্বাধীন উশাহ লৈতেজত মিহলিব হীমগ্লবিনশ্বেতৰক্ত কণিকাবোৰে আওৰাবআনন্দৰ শ্ল’গান। বিষণ সুখী সুখী হ’ব মোৰ কলিজা।শাওনৰ কৃত্ৰিম সাগৰত সাঁতুৰি-নাদুৰিমূক হৈ পৰা নিশাবোৰে আজি বিচাৰি পাব শব্দ। মনে মনে আজি বিলীন কৰিদিম নিজকনিজৰ মাজতআজি যে মোক এন্ধাৰে বৰকৈ মাতিছেএন্ধাৰৰ বুকুৰ মাজলৈ...

Read More

তুমি যেতিয়া হাঁহিছিলা

মোৰ চোতালৰ বাগিছাত ফুলিছিল ৰক্তজোবা মৌচুমি বলিছিল মোৰ শেৱালীৰ পাতে-পাতে-ফুলে কুলিয়ে আকাশে হাঁহিছিল নদীয়ে মাতিছিল ডালত বহি প্ৰেম-প্ৰেম খেলিছিল শালিকা শালীয়ে তোমাৰ হাঁহি আছিল বাবেই  জীৱীত আছিল পাহাৰ তোমাৰ হাঁহি আছিল বাবেই  অবতৰত ফুলিছিল মদাৰ তোমাৰ হাঁহি আছিল বাবেই  সাতুৰিছিলো সাগৰত তোমাৰ হাঁহি আছিল বাবেই  ভূমৰা উৰিছিল গোলাপত..... তোমাৰ...

Read More

গোলাম

তেতিয়াৰ ব্যৰ্থ সপোনবোৰএতিয়া অতীত হ‘লতোমাৰ কাঁজল সনা দু-চকুআৰু মেঘৰঞ্জনী চুলিৰ ভাজতউৰিছে জোনাকীসাজিছে ৰামধেনু।বিপৰীত মুখী বক্ৰ গতিৰ চক্ৰবেহুতকাৰাৰুদ্ধ অজুত কল্পনা¸সীমাৰ পৰিধি ভাঙিনৰক যাত্ৰাৰ অন্ত অভিপ্ৰায়ৰবাসনা কলিজাতএতিয়াহাতৰ মুঠিত পৃথিৱীখনআৰু তুমি কোমল বিছনাতমানি ল’ব পাৰিছা সকলোবোৰবিনাবাক্যেতেওঁৰ কথাবোৰ তোমাৰতোমাৰ কথাবোৰ তেওঁৰতুমি ভোকাতুৰ ধৰাৰকামনাৰ গোলামঅথচএখন অভিসপ্ত কল্পনাৰ...

Read More

নিষিদ্ধ সময়, এটি নিষিদ্ধ কবিতা

তুমি যদি আহিলা হেঁতেন পুনৰ কলেজৰ কমন ৰূম অথবা পুথিভড়ালৰ চিৰি বগাই বগাই¸ লাজতে লিৰিলি যোৱা কৃষ্ণচূড়াৰ সুবাসে মতলিয়া কৰিলে হেঁতেন মোৰ বুকুৰ অৰণ্য। তোমাৰ হেঁপাহৰ সাগৰ নীলা চকুৰ মদিৰাত সাঁতুৰি-নাদুৰি উপচাই দিলো হেঁতেন শুকাণ কলিজা। সময়বোৰ থমকি ৰোৱা হ’লে… সাবিটি থাকিলো হেঁতেন তোমাৰ ওঁঠৰ পৰস, হেৰুৱাই পেলালো হেঁতেন বহু যুগৰ ভূগোল বুৰঞ্জি। থৰ মৰুভূমিৰ মৰিচিকা আঁতৰাই বোৱালো...

Read More

ছদ্মবেশী নাস্তিক

আলী, হুছেইন, আহমেদ, ইছলাম, ৰহমান, হক, খান, খাতুন, বেগম, পাৰবিন, ছুলতানা, আদি উপাধী থকাসকলে যিমানেই নিজকে অধাৰ্মিক বা অমুছলিম বুলি প্ৰমাণ কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰক কিয় তেওঁলোকৰ পৰিচয় সলনি নহয়৷  ভোটাৰ তালিকাত এইবোৰ উপাধীধাৰীৰ নামৰ আগত মন গ’লেই ‘ডি’ লগাব, বাংলাদেশীৰ লেবেল লগাবই, তাচ্ছিল্য, ইতিকিং কৰিবই গতিকে প্ৰত্যেকে নিজৰ পৰিচয় ঠিক ৰাখি সমাজ ঠিক কৰাৰ চিন্তা কৰা ভাল বুলি ভাবো৷...

Read More

আছাম টকছৰ ইতিবাচক, ৰেহনা চুলতানা, মিঞা, গেদা-গেদী আৰু আমাৰ সপোন- ১

       তাছিল্যৰো এটা সীমা থাকে৷ সৰুৰে পৰাই মোক ‘বাংলাদেশ’ শব্দটোৱে আতংকিত কৰি ৰাখিছে৷ কেইবাটাও কবিতাত সেই কথা প্ৰকাশ কৰিছিলো৷ বংলাদেশৰ জন্ম নোহোৱাটোৱেই ভাল আছিল৷ কমপক্ষে আমি বাংলাদেশীৰ লেবেল লৈ কলংকৰ জীৱন যাপন কৰিব লগা নহ’ল হেঁতেন৷ সেইবাবেই যিসকল নেতাই ভাৰত বিভাজন কৰিছিল তেওঁলোকক মই মনে-প্ৰাণে ঘৃণা কৰো৷ ফুটপাতৰ ডায়েৰিত আজি এই বিষয়ে কিছু কথা লিখাৰ মন গৈছে৷  ...

Read More