তেতিয়াৰ ব্যৰ্থ সপোনবোৰ
এতিয়া অতীত হ‘ল
তোমাৰ কাঁজল সনা দু-চকু
আৰু মেঘৰঞ্জনী চুলিৰ ভাজত
উৰিছে জোনাকী
সাজিছে ৰামধেনু।
বিপৰীত মুখী বক্ৰ গতিৰ
চক্ৰবেহুত
কাৰাৰুদ্ধ অজুত কল্পনা¸
সীমাৰ পৰিধি ভাঙি
নৰক যাত্ৰাৰ অন্ত অভিপ্ৰায়ৰ
বাসনা কলিজাত
এতিয়া
হাতৰ মুঠিত পৃথিৱীখন
আৰু তুমি কোমল বিছনাত
মানি ল’ব পাৰিছা সকলোবোৰ
বিনাবাক্যে
তেওঁৰ কথাবোৰ তোমাৰ
তোমাৰ কথাবোৰ তেওঁৰ
তুমি ভোকাতুৰ ধৰাৰ
কামনাৰ গোলাম
অথচ
এখন অভিসপ্ত কল্পনাৰ নাবিক মই।
তুমিতো জানাই হৃয়দখন
অতীত কাতৰ বৰ
উৰি উৰি ঘূৰি ঘূৰি
নষ্ট সময়ৰ দিনলিপি আওৰায়
এবুকু সেউজীয়া শইচৰ পথাৰত।।
0 comments:
Post a Comment