কিয় আমছুৰ এই ‘মহাসংগ্ৰাম’

মুক্ত ভাবে কিছু কথা লিখিম, যিবোৰ পঢ়াৰ ধৈৰ্য বহুতৰে নাই৷ তথাপিও কথাবোৰ নক’লে ভাল লাগি থকা নাই৷ কাৰণ এতিয়া ‘খালি টেমা’বোৰে কটু শব্দৰ শৰ নিক্ষেপ কৰি বুকু চিৰাচিৰ কৰি ৰাখিছে আৰু মিৰ্জাফৰৰ উপস্থিতি সোঁৱৰাইছে৷

     ম্যানমাৰৰ নৰহত্যাযজ্ঞ দেখি চকুলো নোলোৱা মানুহ বোধহয় নাই৷ ইয়াৰ সমাধান হোৱাটো প্ৰত্যেকজন মানুহে কামনা কৰে৷ কিন্তু নেলী, গহপুৰ, চাউলখোৱা, বাঁহবাৰী, কোকৰাঝাৰ, উদালগুৰি, নাৰায়ণগুৰি আদি স্থানত সংগঠিত বৰ্বৰ হত্যাযজ্ঞৰ সময়ত নিৰৱ ভূমিকা পালন কৰাসকলে ৰহিঙ্গাৰ স্বাৰ্থত ‘আত্মহত্যা কৰিম’ বুলি ক’লে নিশ্চয় আপত্তি থাকিব৷ 

      যিদৰে আপত্তি থাকে সাংসদ উন্নয়নৰ পুঁজি ব্যায় কৰাত ব্যৰ্থ হোৱা সাংসদে গৰাখহনীয়াৰ কবলত পৰি মাটি-ভেটি হেৰুৱা নিৰিহ জনসাধাৰণৰ আগত চকুলোৰ বন্যা বোৱাই গৰাখহনীয়া ৰোধৰ বাবে মোনাজাত কৰা ভণ্ডবোৰৰ কৰ্মকাণ্ড দেখিলে৷ 

       আৰু আপত্তি থাকে যেতিয়া মাত্ৰ ব্যৱসায়ৰ স্বাৰ্থত ‘কিং মেকাৰ’ হোৱা আৰু মানুহক মুক্তিৰ পথৰ সন্ধান দিয়াৰ প্ৰলোভনেৰে ভোট আদায় কৰি ডুবাইত বহি নিজৰ মোনাফা লোৱা সকলৰ অন্ধভক্তসকলৰ কৰ্মকাণ্ডবোৰৰ প্ৰতি৷

       প্ৰতিবাৰেই ছলনা কৰি অশিক্ষিত আৰু অৰ্ধ শিক্ষিত লোকসকলক ৰিচাৰ্জ কাৰ্ডৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰি পেলাই দিলে, ডি ভোটাৰৰ সমস্যা সমাধান কৰাৰ বাবে গোচৰ তৰি প্ৰত্যাহাৰ কৰিলে, সকলো দিশতে বঞ্চিতসকলৰ উন্নতিৰ সপোন দেখুৱাই ধৰ্মীয় আবেগেৰে পৰিৱেশ নষ্ট কৰিলে আপত্তি থাকিবই৷ আপত্তি থাকিব পৰিয়ালকেন্দ্ৰীক ৰাজনীতি কৰি জাতীয় নেতা হ’বলৈ আহিলে৷

     লগতে সেইসকলৰ ওপৰতো আপত্তি থাকে যিসকলে সংখ্যালঘুসকলক ভোটবেংক কৰি ৰখাৰ বাবে সদায় পিছ পেলাই ৰাখিছে৷ লাঞ্চনা, বঞ্চনা সহ্য কৰিবলৈ অভ্যস্ত কৰি ৰাখিছে৷ পোহৰৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিছে৷ যিসকলে জীৱীত ৰখাৰ নাটকেৰে জাতিটোক ক্ৰমশ শেষ কৰি গৈ আছে৷

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ভালে কেইদিন আগতেই ফেচবুকৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই ৰাখিছিলো৷ কাৰণ ফেচবুকত বহু ভূৱা লোক আছে যিসকলে হকে-বিহকে গালি-গালাজ আৰু অপমান সূচক কথাৰে সুস্থ চিন্তাত আঘাত কৰে৷ ‘ছছিয়েল মিডিয়া সন্ত্ৰাস’ৰ বাবে ভাল কামবোৰো বিপথে পৰিচালিত হয়৷ কিছুমান লোকে উদ্দেশ্য প্ৰনোদিত ভাবে ছছিয়েল মিডিয়াত সৰব ভূমিকা পালন কৰাৰ বাবে কিছুমান শব্দৰ খনিকৰক নিয়োগ কৰি ৰাখে৷ সেইবোৰ সেন চকুৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই ৰাখি সুস্থ জীৱন-যাপন কৰাৰ প্ৰবল ইচ্ছা বুকুত আছিল৷ (ইয়াৰ বাবে বহুতে মোক পলায়নবাদী বুলিও কৈছিল) কিন্তু শেহতীয়াকৈ সংখ্যালঘু জনসাধাৰণৰ প্ৰিয় সংগঠন ‘সদৌ অসম সংখ্যালঘু ছাত্ৰ ইউনিয়নে’ বিশেষ দায়িত্ব প্ৰদান কৰাৰ বাবে ছছিয়েল মিডিয়াত পুনৰ আহিবলৈ বাধ্য হ’লো৷ 

       ১৬ চেপ্টেম্বৰ, ২০১৭ তাৰিখে আমছুৰ মুখ্য কাৰ্যালয়ত অনুষ্ঠিত কাৰ্যনিৰ্বাহক সভাৰ জড়িয়তে বহু কেইটা গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হয়৷ জাতীয় সংকটৰ সময় সমাগত সেই বাবে গুৰুত্ব সহকাৰে আৰু সুক্ষ্ম ভাবে দীৰ্ঘ সময় ধৰি সুস্থ চিন্তা-চৰ্চা কৰি আমি সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰো ‘মহাসংগ্ৰাম’ কৰাৰ বাবে৷ আমাৰ লক্ষ্য এককোটি জনসাধাৰণক ৰাজপথলৈ লৈ অহা৷ আৰু তাৰ বাবেই আমিবোৰে জিলাই জিলাই বিশাল প্ৰতিবাদী সভাসমূহ কৰি আছো৷ আমাৰ মূল চিন্তা যে আমি যাতে চক্ৰান্তকাৰীসকলৰ দ্বাৰা ‘ৰহিঙ্গা’ নহওঁ৷ (ইতিহাসে কিন্তু সোঁৱৰায় যে ৰহিঙ্গা আৰু অসমৰ মিঞাৰ অৱস্থা একে পথেৰেই গতি কৰিছে৷)

        এই প্ৰশ্ন কেইটাৰ বিষয়ে গভীৰ ভাবে চিন্তা নকৰা সকলে আমছুৰ এই ব্যতিক্ৰমি সংগ্ৰামক সহজ ভাবে ল’ব পৰা নাই৷ যেতিয়া আমছুৱে জাতীয় অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ শেষ সংগ্ৰাম কৰিব বিচাৰিছে, তেওঁলোকে আমছুক সন্দেহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে৷ এটা কথা প্ৰায় নিশ্চিত যে এই সংগ্ৰামত পৰাজিত হ’লে আমছুক সন্দেহৰ চকুৰে চোৱাসকলৰো অস্তিত্ব জীয়াই নাথাকিব৷ মৃত্যুৰ সোৱাদ চাকি যিদৰে পুনৰ জীৱীত হ’ব নোৱাৰি একেদৰে ‘আমছুৱে মহাসংগ্ৰাম নকৰিলে কি হ’ব চাওঁ’ বুলি প্ৰশ্ন কৰোতাসকলকো সেই অভিজ্ঞতা দিব নোৱাৰি৷ —আমছুৱে যিহেতু মূলতে নাগৰিকত্বৰ প্ৰশ্নতে জন্ম লাভ কৰিছিল আৰু এতিয়াও বলিষ্ঠ আৰু জাতীয় স্বাৰ্থত আপোচহীন (সেইকথা কোনোবায় স্বীকাৰ নকৰিলেও আমছু বিচলিত নহয়) সেইবাবে বহু কথা আমছুৱে যিমান জানে তেওঁলোকে (যিসকলে সন্দেহ কৰে) সিমান নাজানে আৰু বহু কথা আমছুৱে মুকলিকৈ ক’ব নোৱাৰে (সেই কথাবোৰ অগনতান্ত্ৰিক নহয়)৷ কাৰণ সন্দেহবাদীসকলত কৈ শত্ৰুপক্ষ যথেষ্ট বেছি চতুৰ আৰু জ্ঞানী৷ মুঠতে আগত কোনে কি কৰি গৈছে বা আমছুৰ পৰা ওলাই গৈ কোন ৰাজনৈতিক মতাদৰ্শৰ লগত মিলি কি কৰিছে সেইবোৰ জাতীয় নেতৃত্বৰ চিন্তাৰ বহিৰ্ভূত বিষয়৷ কাৰণ জাতি যে গভীৰ সংকটত সেই কথা তেওঁলোকে জানে৷ 

                                                                                                 ক্ৰমশঃ